Poděbrady, okres Nymburk, województwo środkowo-czeskie. Podebrady znane są już od połowy XII wieku.
Ważną strategicznie rolę Podebrady zyskują dzięki królowi Przemysławowi Ottkarowi II, który zyskał Podebrady dla siebie, który buduje tutaj kamienny gród obronny. Podebrady gościły także królów Vaclava II oraz Jana Luksemburczyka. Największy rozkwit Podebrady uzyskały w czasach panowania panów z Kunštátu, którzy zyskali miasto od Karola IV w tzw. lenno szlacheckie. Sześć generacji tego rodu stworzyło z Podebrad i jego okolic bardzo dobrze zagospodarowany majątek. Najwybitniejszą postacią tego rodu był bez wątpienia późniejszy król, Jiří z Poděbrad, który został wybrany w roku 1458. W czasch panowania Ferdinanda I miasto doczekało się dalszego rozwoju, szczególnie dzięki bardzo dobrym możliwościom polowań w okolicznych lasach. Dzięki temu miasto stało się Królewską Komorą Państwa, co spowodowało uzyskanie wielu przywilejów przez miasto. W czasach wojny trzydziestoletniej w pierwszej połowie XVII wieku miasto bardzo ucierpiało przez stałe najazdy wojsk szwedzkich i saskich. W połowie XVIII wieku zamkiem cesarskim w mieście zainteresowała się cesarzowa Maria Teresa. Na jej rozkaz zamek został przebudowany i uzyskał dzisiejszy wygląd, stając się letnią siedzibą cesarzowej i jej małżonka Franciszka Lotaryńskiego. W roku 1840 Podebrady i okolice kupił wiedeński bankier Jerzy Sin. Historycznego przełomu dokonała wizyta znanego różdżkarza von Bülowa, który wskazał miejsce skąd miało trysnąć silne źródło mineralnej wody. Źródło znajduje się na głębokości 96,7m na wewnętrznym dziedzińcu zamku. Mineralna woda była w roku 1908 przyczyną otwarcia pierwszego sezonu uzdrowiskowego w mieście. Po pierwszej wojnie światowej miasto szybko przekształciło się w kurort specjalizujący się w leczeniu chrób serca i naczyń krwionośnych. Dzięki wybitnym właściwościom leczniczym miasto zyskało sławę daleko po za granicami ówczesnej Czechsłowacji.
Profil leczniczy:
# choroby serca,
# choroby naczyń krwionośnych,
# cukrzyca.